Aldım elime kalemi yazıyor yine deli gibi
kapansın ışıklar içe gömülsün İstanbul gece vakti
Tanıdığım herkez gözlerimin içine baksın şimdi
Çocuk değilim ulan ben anladınız mı beni
Arkamdan iş çevirim yüzüme sırıtın siz
Suskun kalıp boşver demektir meşrebimiz
Size uzattığım eli kırmaktan çekinmeyiniz
Biz yeri gelir katilimizi affederiz
Senden başlayayım anne he ne dersin
Evet biliyorum sen beni çok seversin
Her durumda gelip üztüme düşersin
Bana verdiğin yaraları asla silemezsin
Hiç umursamadın değilmi beni kapı ardı ederken
Sinir hastasıydım aklım başımdamıydı ki daha erken
İlacı sen içiriyodun o sıralar ben uyurken
Bana yaşamdan bahsediyordun ben ölümü çekerken
Boşver gitsin anne ölüm yakın elbet gelir çatar
Unutulut gider arakmızdan mutlaka yaşananlar
Beni de seversin bilirim bak burnumda kanlar
Babam suratımı dağıtmıştı sen izlemiştin ruhsuzlar
Nasılsın baba bak dinle bu laflar sana
17 yılım geçti hiç yaptınmı acaba babalık bana
Baba mı olunur hiç hal hatır sormayıpta
Ansızın bi vakitte gelip burnumu dağıtmakla
Neyse baba sana diyek laf daha çok
Ama benim diyecek bir sözüm yok
Benim karnım artık çekilenlere tok
Boşverin gitsin kayıpsız bu adamdan kork
Dostlarıma selam olsun keyileriniz nasıl
Gözümer bakıp överken arkamdan sövenler asıl
İşte budur benim gerçek dostum gel altımda kasıl
Siz doğru yoldasınız değil mi bense batıl
Lan çocuk değilim diye kaç kere söylemem gerek
Şerefsizlik yapıyorsanız lafım yok ikiyüzlüleğe ne gerek
Haklısınız ama kahpelik arkadan yapılır ne ayıp bilmemek
Sizin bana saldığınız yılanların hepsi engerek
Yaşama hevesi mi var sanki içimde
Küfrettim hayatıma kastettim bedenime
Yaşam değersizleşti gözümde aslında ölümde
Ruhum gibi bedenimde buz kessin son nefesimde
Boğazımı kessem şuan acaba kim dur der
Dayağasam bıçağı gırtlağıma kimin eli titrer
Akıtsam kendi kanımı sokaklara izleseler
Keyiften uçarlar iki yüzlü şerefsizler
Merak etmeyin lan ölmeye az kaldı
Her ölüm erkendir zaten yalan mı
Baktım olmuyor keserim gırtlağımı
Andım olsun yaparım kaybedersem bağlarımı
Dost diye güvendiklerim arkadan işler çevirsin
Ben yüzüne güleyim arkamdan şerefsiz desin
Bana yapılan herşeyden haberim var bu bilinsin
Yalanlarınız söylemedim size ama ödetirim o kesin
Bilgisayarınızda şerefsizliğinize ispatlar var
Kandırdığınızı sanın beni siz aptallar
Hey sen mehmet bu yaşamın ne anlamı var
Söyleyeyim hemen kaybolmuş anlamlar
Yaşamak istesemde sebep bulamıyorum
Artık geceleri kendi ölümümü düşünüyorum
Yapılan kahpelikleri içime sindiriyorum
Allah'ım beni hemen öldürmeni diliyorum
Ölmeyeceksem eğer yaşama sebebim nedir
Aşk mı dedin anlatamam o benim özelimdir
Aile mi dedin varlığım ne kadar önemlidir
Bu lyrc i bitirip kendime beddua etmem gereklidir
Hepinize kolay gelsin bıçak darbesine devam
Anlatacak kimse yokmu lan içim dolu meram
Arıyorum ama bulamıyorum nerde belam
Azrail'i çağırırım belamı bulsam
Ben vursam kendimi vururum yada kudururum
Sinir hastası ettiniz beni bulaşmayın uçururum
Toz konmaz bedeninize kan kondururum
Toz pembe rüyalarınızda katil olurum
Ölüm benim için yaşamın parçası
Yaşarken öldüm lan ben korkumda kalmadı
Bu sizin eseriniz geçmişim dolu acı
Hayatımı bitirdiniz katmadım ana bacı
Sinir hastası ettiniz beni
İstediğiniz gibi biriyim şimdi
Yorgun düştü ruhum taşıyamıyor bedenimi
Bitirdiniz şimdi işte isterseniz öldürün beni
Lyrc in sonuna geldim beni izlediniz
İşte tüm yaşamım böyledir biliniz
Kimisi anlar derdimi gülüp geçer
Kimisi derttaş sanar beni halime düşer
Piyonuz oyun biter elbet birgün
Kimisi yaşadı gününü kimine kara gün
Dün dünde kaldının şimdinin farkı bugün
Asla unutulmasın öldüğün an özgürsün
Perş. Ağus. 21, 2008 5:03 pm tarafından fearless42
Takvim
